In juli werd ik grootvader! De dolgelukkige ouders wensten dat het uiterste zou worden ondernomen om hun prematuur geboren zoontje te laten leven. Bij de artsen waren er meteen al grote zorgen over mogelijke gezondheidsproblemen, maar deze werden niet met de ouders gedeeld. Dat is in Ghana niet gebruikelijk en behandelmogelijkheden zijn daar ook beperkt. Bij de derde ademstilstand in drie weken besloten de artsen de behandeling te staken. We lost Eric, appte mijn zoon. Met deze uitkomst hadden de ouders geen rekening gehouden. Had een gesprek over het medisch beleid bij complicaties kunnen helpen om het verdriet bij de ouders - en grootvader - te verzachten?
