“Als we niet bereid zijn het gebruikelijke te riskeren, zullen we genoegen moeten nemen met het gewone”
Jim Rohn
Reeds vier decennia geleden stelde prof. dr. Mieke Grypdonck dat we als verpleegkundigen, op basis van evidentie, berekende risico’s moesten durven nemen om onze kunde tot een kunst te verheffen. Ondanks de evoluties en de professionalisering van ons beroep over tijd, hebben we echter als beroepsgroep de voorbije decennia niet uitgeblonken in veranderingsgezindheid, ondanks dat de wetenschap dit indiceerde. Vele voorbeelden van onnuttige verpleegkundige handelingen, gewoontes, tradities en rituelen zijn nog steeds niet in de kiem uitgeroeid (1). Onze professie ondervindt ook nog steeds moeite om wetenschappelijk bewijs in de praktijk te implementeren, en legt hierbij de nodige traagheid aan de dag (2). En, we trainen onze jonge of
