Als wijkverpleegkundige in de jaren tachtig en negentig heb ik ervaren dat wijkverpleegkundigen een belangrijke rol spelen als ‘de ogen en oren in de wijk’. Wijkverpleegkundigen kunnen vroegtijdig problemen signaleren en daarmee escalatie van complexe zorgsituaties voor zijn. De lessen van vroeger wil ik graag meenemen naar de toekomst. Een stevig onderbouwd handelingsperspectief is nodig om de preventieve rol van wijkverpleegkundigen verder vorm te geven. Ik ga met het Lectoraat Wijkverpleging van de Hogeschool Arnhem en Nijmegen (HAN) hieraan werken om bij te dragen aan toekomstbestendige wijkverpleging.
&ellipsis;