Inleiding
Ondervoeding in het ziekenhuis is een veelvoorkomend probleem; gemiddeld 1 op de 3 patiënten is ondervoed (1,2). Ondanks de toegenomen aandacht voor het screenen en behandelen van ondervoeding in het ziekenhuis, blijven de prevalentiecijfers hoog. Ondervoeding is geassocieerd met een toename van complicaties, langere opnameduur en hogere zorgkosten (3,4). Behandeling van ondervoeding is erop gericht de voedingsinname en voedingstoestand te verbeteren. Het is echter moeilijk om tijdens ziekenhuisopname de patiënt adequaat te voeden. Belemmerende factoren zijn onder andere: klachten die de patiënt ervaart, voedings- en vochtbeleid rondom onderzoeken en ingrepen, versnipperde verantwoordelijkheden op de afdelingen en het niet herkennen van de risico’s en signalen (5). De verpleegkundige kan een sleutelrol spelen in het optimaliseren van de voed