Inleiding
Delier of delirium is afgeleid van het Latijnse ‘lira’ hetgeen groeve, ofwel spoor betekend.
Delirium kan dus vrij vertaald worden als ‘ontsporing’. Een delirium is een psychoorganische stoornis, wat betekent dat de oorzaak meestal lichamelijk is en leidt tot het disfunctioneren van de hersenen, terwijl de verschijnselen psychisch van aard zijn. Kenmerkend is dat de symptomen zich in een korte periode ontwikkelen en fluctueren in sterkte. Volgens de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-IV) zijn de criteria voor een delirium (1):
Acute stoornis: ontwikkelt zich in korte tijd (uren, dagen) en neigt ertoe in de loop van de dag te fluctueren.
Bewustzijnsstoornis: verminderde helderheid van het besef met verminderd vermogen om de aandacht te concentreren, vast te houden of te verplaatsen.&ellipsis;